Hoi! Ik heb me maar eens bedacht, omdat ik de website toch nog heb, en ook een blogfunctie binnen handbereik heb, dacht ik, laat ik dan maar soms een berichtje achter. Over mijn leven, mijn dagelijkse gang van zaken.
Om gelijk met de deur in huis te vallen, bij schrijven van dit bericht zit ik in een tijdelijke ziektewet. Dit heeft te maken met een operatie die ik 10 juni jongstleden heb ondergaan. Aan mijn linkeroog. Dit heeft een verhaal.
Ergens in 2003 kwam ik bij een opticien omdat ik slechter begon te zien. Dacht alleen dat ik een bril nodig had, maar bleek totaal anders, want wanneer mijn ogen opgemeten werd, ging de meetinstrumenten op hol. Ik had een te hoge oogdruk. Direct daarna via de huisarts naar de oogarts. Ging om glaucoom, hoge oogboldruk, van oorsprong een ouderdomsziekte, maar eigenlijk kon iedereen het krijgen. Het is chronisch, maar wel wat aan te doen, al was het in die tijd niet heel veel keus als tegenwoordig de tijd.
Ik heb vrij snel na constatering een laserbehandeling gekregen aan beide ogen. Dit ging voor een maand of 3, 4 goed, tot de druk weer hoger werd. Toen kreeg ik de keus, of ik ga naar Oogziekenhuis Rotterdam of RadboudUMC. Daar zijn ze meer bekend met glaucoom.
Het werd Nijmegen. Dit puur omdat het dan enigzins nog dicht bij huis was. Daar heb ik in 2003 een trabeculotomie in beide ogen gekregen. Dit is ook wel een stent genoemd. Dit is een aantal jaar goed gegaan, tot in 2017. Toen begon de druk in de rechteroog weer omhoog te raken. Zodanig dat de oogzenuw beschadigd begon te raken. Met ca 30% zicht was het ook niet makkelijk de keus te maken om het oog “uit te zetten” of nog een operatie te ondergaan om verdere schade te vermijden. Dit laatste werd gekozen in samenspraak met de arts en zo heb ik operatie 3 gepland. Een Baerveldt implantaat.
Een geslaagde operatie, maar wel met oogdruppels. Drukverlagers. Al heb ik een tijdje last gehad van een hechting die te lang was afgeknipt, maar poliklinisch was dit snel opgelost en de irritatie aan de ooglid verdween. Echter wist ik ook dat ooit mijn linkeroog aan de beurt was.
En dat is dus 10 juni 2022 gebeurd. In de linkeroog heb ik een Paul implantaat gekregen. In principe hetzelfde als een Baerveldt, maar deze werkt direct.
Hoe het is om met glaucoom te leven?
Nou, ik ben bijna 4o, niet in bezit van een rijbewijs omdat het niet mogelijk is met mijn zicht. Dus alles waar je een roze papiertje voor nodig hebt via de CBR is voor mij ver-van-mijn-bed show. Dus alles op die fiets of de OV. Of mijn vrouw vragen. Je leert er mee leven, als is het soms lastig. Ook omdat ik een dochter van 5 jaar heb, en bang wordt dat zij het ook overkomt. Ik gun het niemand. Verder is het wel dat ik er me niet met de pakken neer leg. Ik blijf mijn dingen doen die ik kan doen. Het is niet zo dat ik het als storingsfactor opleg. Ik werk als plaatwerker bij een bedrijf wat luchtbehandelingskasten bouwt, ik train mijn ogen met diverse hobby’s zoals bouwen met LEGO. Al had ik in het verleden ook fotografie als hobby, maar de DSLR (Nikon D5200) heb ik verkocht omdat het mij te lastig werd.
Dus ja, hier zit ik dan. Radio aan, dit bericht typen en focussen op wat ik typ. Want op dit moment is mijn zicht niet om naar huis te schrijven. Lichtelijk wazig zeg maar.
Afijn, tot zover dit berichtje vandaag.
De groeten!